Het Toon Hermans Huis Ede en Ziekenhuis Gelderse Vallei zijn samen een project gestart voor personen bij wie borstkanker of darmkanker werd vastgesteld. Zij kunnen een buddy krijgen; een maatje die de diagnose borst- of darmkanker al langer geleden kreeg. Als ervaringsdeskundige herkent een buddy de emoties, vragen en onzekerheden. Een buddy helpt kankerpatiënten het eigen leven weer op te pakken. De patiënt kiest op een website zijn of haar eigen buddy. De eerste matches zijn gemaakt.
Het bericht ‘U heeft kanker’ komt vaak keihard aan. Veel tijd om erbij stil te staan is er meestal niet. Onmiddellijk begint een traject van onderzoeken, meestal gevolgd door een operatie. En daarna start de bestraling, chemotherapie en soms ook nog hormoontherapie. Pas als dat allemaal achter de rug is en de periode van herstel begint, komen de emoties vaak los. Samen met allerlei praktische vragen over het leven met de gevolgen van kanker.
Uit eigen ervaring
Natuurlijk proberen de artsen en verpleegkundigen van Ziekenhuis Gelderse Vallei alle nodige informatie te geven over het leven tijdens en na de behandeling. Maar soms willen patiënten niet alles met hen delen. Of er is behoefte aan een ander soort contact dan de relatie patiënt – zorgverlener. Aan contact met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt. Die uit eigen ervaring herkent wat de ander zegt.
Speciale website
Juist voor deze groep patiënten startte het Toon Hermans Huis samen met Ziekenhuis Gelderse Vallei het buddyproject. Dit project koppelt een buddy aan iemand die recent de diagnose darmkanker of borstkanker kreeg. Op een speciale website presenteren de beschikbare buddy’s zich. De patiënt krijgt een inlog, kiest de buddy die het beste bij hem of haar past en meldt dit aan het Toon Hermans Huis. Die zorgt voor het eerste contact.
Buddy
Een buddy is een lotgenoot, een maatje. Het is iemand die ooit dezelfde diagnose kreeg, een behandeling heeft gehad en de ziekte heeft verwerkt. Een buddy vertelt wat er mogelijk is, geeft tips en biedt een luisterend oor. Een buddy helpt iemand het leven na de diagnose kanker weer op te pakken.
Behoefte aan een lotgenoot
Catharina (59) is herstellende van darmkanker. Ze vertelt: ‘De behandeling van de kanker ging in een sneltreinvaart. Ik had voor een korte periode een stoma nodig, een darmopening op de buik. Daar plak je een zakje op om de ontlasting op te vangen. Als verpleegkundige wist ik hoe ik een stoma moest verzorgen. Maar ik wist ook welke nadelen eraan zitten. En ik zat met een heleboel vragen; hoe gaat het herstel verder? Mijn man steunde me wel, maar ik had behoefte aan een lotgenoot. Aan iemand waar ik mijn ervaringen mee kon delen. En waar ik mijn vragen bij kwijt kon.’
Putten uit eigen ervaring
Een lotgenoot vond ze in Wendy (57), die zelf ook darmkanker heeft gehad. Wendy: ‘Het Toon Hermans Huis koppelde ons aan elkaar en het contact ging vanaf het begin als vanzelf. Ik herkende zoveel in het verhaal van Catharina! Nu kon ik mijn eigen ervaringen met kanker gebruiken om een ander te helpen.’
Een warm bad
Voor Catharina voelde het contact als een warm bad. ‘Wendy heeft aan den lijve ondervonden waar ik nu middenin zit. Het lucht op om met iemand te praten die als geen ander weet waar jij het over hebt en die begrijpt wat het met je doet. Ik raad iedereen een buddy aan. Natuurlijk kun je op internet surfen en daar je vragen stellen, maar een persoonlijk contact is toch onvervangbaar. Durf een drempel over te gaan en vraag om een buddy. Gun het jezelf.’
Meer informatie
Zoekt u een buddy of wilt u buddy zijn? Bespreek het met uw contactpersoon in Ziekenhuis Gelderse Vallei of neem contact op met het Toon Hermans Huis. Kijk voor meer informatie op www.toonhermanshuisede.nl.